Today, I marry my bestfriend.

Alam nyo, di ko magets yung sinasabi sa wedding invitation na "Today, I marry my bestfriend." Sabi ko, diba may bestfriend na nga yung girl, usually yung maid or matron of honour nya, diba?!

I'm the typical gril na may bestfriend na girl. Kasi mas nakakarelate ako sa isang girl. May mga friends din naman akong boys. In fact, mas marami akong friends na lalaki. But my besftriends had always been girls.

When I got engaged, a lot of things had changed. Kapag pala pag magsyoting pa lang kayo, ang tingin mo sa kanya, isa syang taong in love ka. Isang taong special someone lang ba. Pero kung dumating na kayo dun sa point na talagang forever na ito, nagbabago ang tingin mo sa kanya. It seems na mas nagiging patient sya, mas understanding. Di na sya yung taong in love ka lang. Nakikita mo sya bilang isang taong kaibigan mo for life. Yung taong di ka talaga iiwan kahit ano pa ang mangayari sa inyo. Nagiging bestfriend mo sya.

Mas naiintindihan ko na kung bakit now, gasgas na gasgas na ang linyang nabanggit ko kanina. Kasi pala, kung sya na, ang love mo sa kanya, mixed - bilang isang lover, isang katuwang, isang kasangga, kakampi, katulong, shoulder to lean on, shopping buddy(?!), driver (peace !!), singing partner, dancing partner, gym buddy, and the list goes on - everything that a bestfriend could be.

Pero kung ganun ang lahat ng situation ng mga nagsipag-asawa, bakit may mga naghihiwalay pa? I think the answer lies on the couple itself. Kung hindi mutual ang nararamdaman nyo, and you're not on the same wavelength, thats when the problem arises. Pero syempre iba-iba rin naman ang mga nagiging dahilan.

That's why na-aapreciate ko si Nep. Now pa lang, sobrang inaalagaan nya ako. I'm happy to be his bestfriend, and on the day we're going to tie the knot, taas-noo kong ipagsisigawan, that "TODAY, I MARRY MY BESTFRIEND!"

Mga Random na Bagay Uno

Naks matagal na rin pala akong di nagbablog.

Okay, so may mga ilamg bagay ang bumabagabag sa akin. (Teka bago tayo magpaka emo dtio, sabihin mo nga Nakapagpabagabag heheh).

Okay no numero unong nasa utak ko ngayon aay ang birthday ng akin nag-iisang utol. Tin HAPPY 22nd BIRTHDAY, tomorrow ! Sana, ikaw naman ang manlibre. Hirap nyan, palagi ako ang taya.

Alam nyo ba yung feeling na mayroon kang ginawa tapos ang saya kasi natapos mo only to find out you've created a monster? Parang Frankenstein effect. Parang ganun lang ang nararamdaman ko. Pero wag ko na ielaborate, mamaya eh. Mahirap na.

Anyways, lapit na ang uwi ni papa sa Pinas. Nakows, magpapabili na naman ako ng damit sa Bayo. Ang SAYA SAYA SAYA SAYA !!!!! hurraahhh !!!!

Kailangan ko ng inspirasyon na magpapapayat. Kailangan payat akong tingnan sa engagement party. Ang problema, tinatamad ako maggym. Kakambal ng pagkatamad ay ang pagkain ko ng marami. Tsk tsk tsk. Wala, sira ang poise. Sira si diet. Di bale na nga. May ilang buwan pa ako. Basta kailangan na akong magsimula.

Marami ngapala kaming plans ng aking mga friends this coming few months. Sana lang eh matuloy. Meron na ngapala akong dating service. Naisip ko lang, bakit hindi ako tumulong magpasaya sa ibang tao. Masaya na rin naman ako diba? Gaya nga ng sabi nila, share the love.

Tungkol dun sa engagement party ko, nako, ayun nakatengga pa rin yung ibang bagay na dapat askisuhin. Malayo pa naman, diba?

Ay oo ngapala, nagkita kami ni Cecille nung Sabado. Nakows. Tagal naming di nagkita. At ang daming kwentuhan. Sabi nga ni Nep, grabeh, di kami nauubusan ng kwento. HALER !!

Speaking of old friends, may mga dati akong friends na nakita ko sa Facebook. Yung iba, nakasamaan ko ng loob, yung iba bigla na lang nawala, yung iba wala lang. In-add ko sila. Di ko nga sure kung i-approve. Sana diba?

Oh sya sige, hanggang sa muli.

VAVUSH !!

KAINIS

Hays talaga.

Di ko alam na naman paano simulan ang blog na to.

I know na minsan may mag duties akong dapat kong gawin. Pero parang minsan naaabuso naman yata. Dude, minsan, kailangan ko ring magpahinga. Kailangan ko rin naman ng break. Di naman ako parang isang sponge na i-aabsorb lahat. Di rin naman ako isang re-usable bag na paulit ulit na gagamitin. Tao po ako.

Minsan naman, tumingin kayo sa paligid nyo. Hindi palaging lahat ay ganun ka importante. Kasi minsan, dahil nga tao lang po ang inyong abang lingkod, nagkakamali at napapagod din.

Ang Singsing

Okay, so I wanna blog. I just dont know what about. So, most likely, I am just gonna blab.

Im looking at my engagement ring. Proud naman ako at maganda ang napili ni Nep. Something simple pero I LOVES IT. Promise !!!

Speaking of, I stll remember the very first time I've sent my eyes on it. Palagi sinasabi sa akin ni Nep na kung magpropose sya sa akin, it has to be something na natural sa kanya. Like something na I would't suspect. I think he took notes from a friend's advise. Kaya kayo out there, guys ( or girls?) who are planning to pop the question, the tip of the day is TO KEEP IT SIMPLE. Simplicity makes it even more romantic.

Ang proposal ni Nep happened at the city on our 8th monthsary. The day before, ini-insist na nya na sa city sana kami magcelebrate kasi matagal na raw kaming panay na lang sa Noodles Xtra in Westpoint Blacktown kumakain every month. Syempre dahil minsan inaatake ang lola nyo ng pagkabait, pumayag naman ang long hair ko.

We went for a walk at this park - dont ask which one dahil hanggang ngayon, I can't remember where it is - until we've reached this spot where a perfect view of the Harbour Bridge and the Sydney Opera House could be seen. We talked, enjoyed the view. Somewhere inside me, I know eto na yung moment na dinedescribe nya - not with his words, but by his actions. Iniisip ko, "Paksyet, magproprose na yata si Nep." Pero ilang sandali pa, hindi lumuhod si mokong. Niyaya na nya ako sa kotse nya dahil nagugutom na raw sya. Sabi ko muli sa sarili ko. "Ay, sayang ganda pa naman magpropose dito." When I turned on my side to head to the car, bigla nya ako pinigilan. Paglingon ko, lumuhod si mokong. ABA NAGPROPOSE ! Sino ba naman ako para tumanggi diba? Ako'y isang hamak na babaeng umiibig lamang. hahaha. At ayun ang munti naming istorya.

Ayan tinititigan ko na naman si singsing. Di man ito ang pinakamahal sa mundo. Di man ito ang may pinakamalaking diamond. Di man ito Tiffany or Gibraltar. Eto ang singsing kung saan nagpropose ng forever si Nep. Para sa akin, ito ang pinakamaganda.

Ang Engagement Party Part 1

Venue ..... check
Beer glass .... check
Performers .... check
Invitation ... check

Food .... nako wala pa !

Hay nakakaloka talaga mag organise ng isang party. Lalo na kung tatlong daan ang guests mo. Buti na nga lang patient si mahal ko at nakakayanan nya ang tantrums ko.

Sa palagay ko lang ha, magiging Bridezilla ako. Nakikinikinita ko pa lang, nakows lagot ang sinumang sumalungat sa plano ko harharhar. But I guess, talagang ganun. I just want my wedding to be perfect the way I see it. Although sabi nila, something is bound to go wrong somehow. But okay lang, basta ba susulputin ako ni Nep sa altar. LOL.

Hay nako ngapala, mga chikadoras, nagpaprint na ako ng invitation. Simple lang sya. I wanna post a picture here kaya lang, wag na siguro, para surprise !! Walang masyadong arte kasi engagement lang. Sa wedding malamang pa.

Im really thankful kasi yung mga pinsan ko sa Pilipinas eh tinulungan ako. So Aimee, Lian at Kev, taos puso akong nagpapasalamat sa tulong ninyo. Dont worry, tulungan ko kayo sa pag ayos ng papel papuntang Sydney. Naks.

Masaya naman ako sa mga song choices ko. Syempre ako nga namili, eh di dapat masaya talaga ako diba? Ang gulo ko talaga.

I decided na magdiet na talaga. Kasi nako tumaba na naman ako. Kaasar talaga ang mga fats na yan. Kala ko enemies na kami, plastic talaga. Binabalikan ba naman ako? NGAK !

Hay nako sige sa susunod mas marami pa akong update dyan sa engagement party ek ek ko.

VAVUSH !

Pag-ibig at Kasawian

Nako, sampung buwan na pala.

Ten months ago, nagdesisyon akong subukang umibig muli.
Nakakatawa kasi akala ko hindi na ako makakatagpo ng isang lalaking magiging "tama" para sa akin. HALLERRRR kasi naman yung huli kong boyfriend, hay nako gago. Hoy sandali !!! Baka naman iniisip mo nagiging bitter lang ang lola mo ! Di kaya. Halos mga 2 taon na rin nung huli kong makita si mokong. Mabuti nga yun, wag na syang magpakita. Ibinili mo na nga ng tsekots, lolokohin ka pa. Aba nung huli nga kami nagkita, nagtago pa sa saya ng nanay nya. Nakakaloka. At kukuha na lang ng ipapalit sa akin, yung mukhang tiyahinin ko pa. Hay nakerrrrr nakakainsulto.

Pero alam nyo, in fairness ha, nagpapasalamat naman ako sa kanya. At bakit kamo? Abah, nagpaganda at nag gym ang kagandahang ito. Buti naman pumayat ng kahit konti. Oh say mo, ex mother-in-law? Matapos mo akong tawaging tabachuching, nagyon, lumabas na ang tunay kong anyo !!! HAHAHAHAHA. chubby pa rin pero chubby na sa mga tamang lugar.

Hay nako anyways, tama na ang mga kwentong sawi. HAHAHA. yung masaya naman.

Ako ay napapaligiran ng pag-ibig. Bah, sa huli kong pagbibilang, wala na yata akong friendstership na single. Lahat na yata taken. NAKAKALOKA. Nako. ever chevers talaga.

Ay speaking of love (naks kinikilig na ako tinatype ko pa lang hahaha !!), nagpapasalamat naman ako sa aking only labiduds, my one and only BUBBY-HUBBY, si Mr. Nepthalie Gaynilo. Nako love of my life yan. hahaha. Promise, mean ko yan ha. Sya kasi yung taong tanging nasa isip ko sa bawat mababasa kong love quotes, napapakinggang love songs at maiisip sa pagsulat ng ganitong blog.

Sya lang yata yung taong nagtyatyaga sa mga kacheverans ko. Yung patient sya talaga kahit na supersungit, selfish at basta sa mga loka moments ko. Yung sasabihin pa nga, dahil mahal nya ako, pati utot ko mabango para sa kanya. Ganyan sya ka dedicated. Hay mauubusan na ako ng papuri, kulang pa rin ang pasasalamat ko sa aking mahal na si Nep. Minsan, hindi ko na nga alam kung paano ko susuklian yung mga ginagawa nya. Sabi nya, di naman dapat, kasi kung mahal mo ang isang tao, di ka manghihingi ng sukli or bayad. Sabi ko naman, mamaya sa huli puro utang na ako. Ngayon pa lang kulelat na ako, wala pa rin akong pambayad kundi ang aking buong puso at pagkatao.

Kaya nga, dahil sa pagmamahal ko sa kanya, at dahil alam kong sya na sa buong buhay ko. Pakakasalan ko sya. Sya ang isang taong gusto kong makita sa umaga at ang taong gusto kong makatabi sa pagtulog ko. Sya lamang talaga, nako Fafa John Lloyd wag na wag kang papakita sa akin ha !!! LOL.

Nako corny na kung corny. Sino ba naman ang hindi?! Hoy reader, kailangan yan paminsan minsan.

Bubby, I labs you. You know naman diba. I cant wait for forever. Basta, alam mo na yun. Naks, kilig to the buto at bone marrow na yan.

Sya sige mga ungas hahaha, BALIK KAYO ULIT HA !! Sana madalas ..

Hanggang sa muli.

Ang nag-iisang Pinay Romantika, ang inyong lingkod ...... DARNA !! ay teka iba yun.

Ang natatanging mapagkumbabang romantika ng bayan , CATH.

VAVUSH !!!!

The start of the journey

HI ALL !!!

Welcome to my first entry .. YAY !

I am at loss as to what I should write about first. Maybe, I should do a lil autobio of myself, so that future readers (or lack thereof haha) would be able to take a shot at who I am.

My name is Cath and I am 25 years of age. I am the eldest of two daughters. My parents are Lor and Mercy. I am a Pinay, let me rephrase that. I am a PROUD PINAY. I love reading and I love music. I am engaged to this amazing man named Nep. I have a few friends of whom I can really count with my fingers. And I'm a hopeless romantic. I believe in happy endings and hates conflicts.

Right now, life is a mixture of joy and sadness.

Joy
I met Nep many, many years ago. Although we were nevre formally introduced, I know he exists and vice versa. We officially were together last June of 2008. It has been a roller coaster ride since then. Being at a fresh stage of going out, we've experienced a lot - happy moments, disappointments, big fights, small fights, stupid fights. THE WORKS.
On our eight month together, he proposed. And I've accepted. Some people think it was too soon. Some thinks it's fine. We couldn't care less. All we know is that, we're happy and we wanna be with each other.

I have a bestfriend named Mengs (aka Cheryl, aka Ninja Che). Like me, she has been through a lot. She has a one beautiful daughter (who is my inaanak) named Rochelle. I love her ! She is the cutest thing ! Going back to Cheryl, so she's this really nice girl. I recently went back to Philippines and coincidentally, she was going through a huge change in her life at the same time. I cannot possibly leave here on her own, so, I introduced her to a friend. All my intention was for her to have someone who could be there when she needs a friend whilst I was in the Philippines. I guess my little intention spiralled into a spring of inspiration and sewn a new string of happiness (and sanity ! haha) onto her life. Here comes Michael.

Sadness

There used to be a lot of names on my friend list. To date, I must've lost a few more. Don't get me wrong, I am not a hater. I just don't think a lot of people understand and accept me. I don't blame them. I have faults or, parts of. I don't wanna get into it anymore. It's funny how this little dilemma has defined a few people. All I know is, at the end of the day, I can add a new lesson on my book of life. Note to self: Be more understanding. Be more open.

My sister has lost someone in her life. I cannot comment if this is something good or bad. All I know is that, I will be there for her, whatever it is she will decide to do.

Our front window smashed. The whole family was in shock. As of this point, we don't know if it was intentional or if it's caused by nature. Whatever.

There seems to be more tears rather than laughter. But I'm sure, the tables will turn, the wheels will go upside down.

Maybe tomorrow?